جمله‌سازی با wish در انگلیسی
حتماً، در ادامه یک مقاله کوتاه و روان برای فارسی‌زبانانی که می‌خواهند انگلیسی یاد بگیرند، با تمرکز بر جمله‌ی:
“I wish we would live in freedom.”
و توضیح اینکه چرا این جمله طبیعی نیست و چطور می‌توان درست بیانش کرد، می‌نویسم:
جمله‌سازی با “wish” در انگلیسی
چرا نمی‌گوییم: “I wish we would live in freedom.”
برای بسیاری از فارسی‌زبانان، جمله‌های احساسی و آرزویی در زبان انگلیسی کمی گیج‌کننده هستند. مخصوصاً زمانی که بخواهند بگویند:
“کاش ما در آزادی زندگی می‌کردیم.”
به نظر می‌رسد جمله‌ی زیر درست باشد:
🟡 I wish we would live in freedom.
اما این جمله برای یک انگلیسی‌زبان بومی طبیعی نیست. چرا؟ بیایید بررسی کنیم.
۱. “Wish” درباره‌ی آرزو برای زمان حال یا گذشته است
وقتی می‌خواهیم بگوییم کاش چیزی الان متفاوت بود، معمولاً از زمان گذشته استفاده می‌کنیم:
✅ I wish we lived in freedom.
(کاش ما در آزادی زندگی می‌کردیم.)
حتی اگر داریم درباره‌ی زمان حال صحبت می‌کنیم، باز هم از فعل گذشته استفاده می‌شود. این ساختار به نام “unreal past” معروف است.
۲. “Would” برای آرزو در مورد رفتار یا تصمیم دیگران است
وقتی از “would” با “wish” استفاده می‌کنیم، معمولاً درباره‌ی تغییر رفتاری که دیگران اختیارش را دارند صحبت می‌کنیم. مثلاً:
✅ I wish they would stop lying.
(کاش دست از دروغ گفتن برمی‌داشتند.)
در اینجا چون «آن‌ها» می‌توانند تصمیم بگیرند که دروغ نگویند، استفاده از would طبیعی است.
اما در جمله‌ی:
🚫 I wish we would live in freedom.
ما به “freedom” دسترسی نداریم و نمی‌توانیم خودمان تصمیم بگیریم که در آزادی زندگی کنیم. بنابراین اینجا would غیر طبیعی به نظر می‌رسد.
نتیجه‌گیری: جمله‌ی درست چیست؟
برای بیان این آرزو، این ساختارها بهترند:
✅ I wish we lived in freedom.
✅ I hope one day we will live in freedom.
✅ I dream of a day when we can live freely.
همه‌ی این‌ها بیانگر یک احساس مشترک‌اند: آرزوی آزادی.
فلوئنت شو
فلوینت شو از دل یک نیاز واقعی زاده شد. داستانش از جایی شروع می‌شه که بنیان‌گذار اون – کسی که خودش بارها تجربه‌ی شکست در یادگیری زبان انگلیسی داشته – متوجه شد که بیشتر منابع آموزش زبان یا بیش از حد خشک و آکادمیک هستن، یا اون‌قدر پراکنده که زبان‌آموز نمی‌دونه از کجا شروع کنه و چطور ادامه بده. با علاقه‌ای که به زبان، تدریس و فناوری داشت، تصمیم گرفت راهی متفاوت بسازه. راهی که زبان‌آموز رو نه فقط آموزش بده، بلکه همراهی کنه، انگیزه بده و تبدیل به یک دوست مسیر یادگیری بشه. در سال‌های اول، فلوینت شو با هدف ارائه‌ی منابع آموزشی ساده، کاربردی و رایگان کار خودش رو شروع کرد. از تولید محتوای گرافیکی جذاب برای واژگان گرفته تا ویدیوهای کوتاه آموزشی، تمرین‌های سرگرم‌کننده، و راهنمایی‌هایی برای بهتر نوشتن، شنیدن و صحبت‌کردن. فلوینت شو باور داشت و داره که هر کسی می‌تونه زبان یاد بگیره – فقط باید راه درست خودش رو پیدا کنه. امروز فلوینت شو هزاران زبان‌آموز فعال داره. فضایی دوستانه، با منابع رایگان، تمرین‌های خلاقانه و برنامه‌هایی منظم که زبان‌آموز رو به جای ترس، با اشتیاق به سوی تسلط می‌بره. ما اینجاییم تا نشون بدیم یادگیری زبان یک مسیر سخت و طاقت‌فرسا نیست، بلکه می‌تونه یک تجربه‌ی لذت‌بخش، روزمره و حتی الهام‌بخش باشه.
